Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Yollar Ayrılınca
neptün.
5,0 / 2 kişi ·1 beğenme · 2 yorum · 724 okunma
Yollar Ayrılınca
Ben çok şiirimde çocuk oldum,
Şimdi gel sen büyüt beni. İhtiyarlaştır... Takvim yapraklarını artık koparmaya kıyamıyorum. Alışkanlıklar eskiyordu, ben eskiyordum.. Gümüş rengi yağmurlar yağıyordu, Ve hüznün ortasına denk geliyordu yağışlar, Öyle hırçın öyle sağanak... Ben çok şiirimde çocuk oldum, Adım ihtiyarlaşınca kondu. Aklım ermedi dilim dönmedi hatırlayamadım Tüm insanlığın ismini saydım, Ben yoktum içlerinde... Sonra ıslak gözlerine değdi alnım Ağlamayı hatırladım. Sakin bir müzik eşliğinde; Şaşırmayın, Şükür,duyuyor kulaklarım! Ben çok şiirimde çocuk oldum, Bir seni yazarken çocuk kaldım, Bu yüzden öte beri gidemiyorum, Bu yüzden unuttum adımı, Kurudu dudaklarım... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yollar Ayrılınca şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
kırlar düşse de saçlarıma....:) güzel ya güzel işte..
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 9.7.2012 00:35:28
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 724
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.