Ölecektim Baharda
öyle bir zamandı
bir kent yağardı üstüme ciğ bir rüzgar taşırdı umutlarımı göçebe olurdum kardelen saçlarına kelebek kanatlarında az ömrümü dağıtırdım sokak çocuklarına... kapısı aralanmış yalnızlıkları severdi hüzünlerim az mı boyamadım gecelerimi yağmurlarla aşk’a az bir zaman vardı koşturan çocukların nefesini bürünürdü göğsüm yetişemezdim sana bekleyeni olmayan duraklara benziyordu gidişin ölmek istedim kimsenin ölemediği yerde öyle bir zamandı sokak taşlarını andıran kadınlar gelirdi geceleri ruhumun her köşe başı nöbete tutulurdu ellerimden isyanlar çıkartırdım da yine ele vermezdim ellerini sırt üstü hayaller kurmadım sensiz üşümenin ayıp olduğu bir zamanda bileklerime kadar kar yağarken dokunamazdım bulutlara gözlerin gelip geçmeseydi gözlerimden....ölecektim baharda.... Denize... 6. Mart 2012 |
Işığın kırıldığı prizma önemli
Saygı ve selamlarımla...