Sevdamın Sessiz Çığlıkları
Teninde yedi iklim
Baharın kokusunu taşıyan Kadınım Sevdamın sessiz çığlıkları Kırk derecelik Ateşle kızdırılıp Kulaklarında ki örs’ün üzerinde Dövülmeye başlandığında Seni seviyorum kelimesini Kaç kez duyup Kaç kez okuduğunda Anlam kazandıracak ki Gündüzün matemini yaşattığın Yüreğine. Sorgusu olmayan Yüreğimin sahibi Bu sevdanın Nushası sende Aslı bende iken Gözlerinin şahitliğimi Yoksa Yüreğinin şahitliğimi Ölümsüzleştirecek Kirpiklerinin üstüne İlişmiş aşkı. Yüreğimin ömürlük misafiri Sevmenin, sevilmenin Tutkusu Tutuklusu olmaz deme ? Nefes alamadığım Ne bu şehrin Ne de köşebaşında ki Lambası yanmayan sokağının Bir anlamı kaldı. Cevapsız sorularla Seyrettiğimiz sahili Mesken tutarken Sensizliği giydirdiğim bedenim de Kimi zaman Yakamozlar dans etti Gün batımında Kimi zaman Aç martılar konakladı Sabah suyunda. Yağmur gözlüm Gözlerinle konuştuğumu Ne gören var Nede anlamsızca Cevap veren var Özgürüm burada Yüreğin gibi Özgürüm bir başına Sahildeki deniz gibi Bazen hırçın Bazen de sessiz. Yüreğin gibiydi Hep sahilde ki dalgalar Yüreğim gibi özgürdü Deniz Ve Dalgalar !!..... ____Bize ait ne kaldı ki ! Sınanmış bir sevdadan başka !!____ |