ŞAİRDİ (I)gölgesinin cebine gidilecek yerin ismini işledi asfaltı yıpranmış yüzünde yürüdü bıkmadan uzun bir yoldu üç nokta koydu şairdi yol boyu başaklar kaçıştılar bir gündüz tilkisiydi güneş usulca saklandı akşam sefalarının arkasına bir damacana taze keder saklıyordu hazırladığı siyah valizin arka cebinde sökülsede düşse diye bekliyordu kaybolsaydı tali yolda sevdiği yol üzerindeydi üzerine bir aşkın imgesi sinmişti sarıldı gecenin karanlığına yumdu gözlerini uyudu ay soğuğunda beklendiğinden emindi bir ışık gördü rüyasında doldurdu mısralarını uykusunda birikti yol boyu şiire şairdi... bir şiir yazmaya yürüdü bir şiir yol boyu boynundan öptü başka bir şiir için yol seviyordu yolcuydu şair, şiir oluyordu… |