MeçhuldenŞu ayna Şu dolap Şu merdiven Şu da masa değil. Peki… Bu aşkı nereye kaldırsam Emanet duracak Giydim pembe kefenimi Uğursuzluk getirir Sakın bakma! Sevi yok artık Üşüyorum Balkona ayaklarım Çıplak çıkınca. Haziran yağmurlarına adıyorum ellerimi Saçaklar altında kirleniyor Pamukla sevilesi… Dili katil olmuş çehremin Azmettiren müebbetten kurtulmanın derdinde Deli… Asfaltın karasıyla yağmur köpüğünün beyazı Alengirli işler peşindeler İlk defa kendimi beyaza yakıştıramıyorum İlk defa Nereye gittiği meçhul Şehirlerarası otobüslerden birine takılıyor gözlerim Nasıl da özeniyor yitmelere yüreğim İşte! Karanlığa yakışmayacak gökkuşağı " El fatiha Merhum sevgi anısına “ |
sayfanda bir İntibah eksikliği ile
ki dedim geleceğim muhakkak yine
henüz şiir gelmemiş
kendimizden esrikliğimiz eksik kalırken
...
meçhulden bir gökyüzünün elleri kadar
yalnızdı şiir
güzeldi