ASİYE*”Ol!” dedim Düşüme döşendi Fikir furyasında hakir gördü beni Yastığına sızdım vicdana bürünerek O ben oldu.* Artık şu kapıyı örtmeli rüzgâr Hüzne dalamıyorum Kabahatsiz çocuk diye Tereddütsüz inkârdaki azmini Kaçırdığın gözlerini Üç kuruşa satıyorum Kimi kandırıyorsun. İçinde olmak çözüm Çözüm yanlış cevap Alnımdaki şu kıvrım İşte sen! Kaşlar kalktığında Ya içerisinde bir yolcu Ya da dışında süprüntü Ağzı daima açılmaya zorlanmış şefkat Mezarlıkta küflenmekte Ne saklıyorsan orada hepsi yüreğimde Bahsettiğim yara bahşettiğin Dürüstlüğüme gülümsedim Rolünü iyi beceriyordu. |