ABDURRAHİM KARAKOÇ'aSular ıslanmasa da gözlerimiz ıslandı Göklerin çekiminde kurban verdik bir koçu, Bayramlar bayram olup, adam bile uslandı. Yedi haziran günü kaybettik Karakoç’u! Dile gelse dizeler, yas edip ağlar şimdi Yetim kaldı Mihriban, bağrını dağlar şimdi, Yetmiş milyon bir olup duayla çağlar şimdi, Şu beşinci mevsimde kurban verdik bir koçu, Yedi haziran günü kaybettik Karakoç’u! Nasibini almıştır kaleminden her çile, Ne bülbülü taşladın, ne eza verdin güle, Hakikatten caymadın son nefesinde bile, Büyük doğu yolunda kurban verdik bir koçu, Yedi haziran günü kaybettik Karakoç’u! Saf tavuğa göz diken horozları kışlandı, İneklere meyleden öküzleri haşladın, Ne kadar deyyus varsa hepsini de taşladın, Müslüman coğrafyası kurban verdi bir koçu, Yedi haziran günü kaybettik Karakoç’u! Sözü meclis dışına atmadan ürkek gibi, İnandığın ne varsa savundun erkek gibi, Hakka hazır yürüdün yarın hep ölcek gibi Hilal ile gül için kurban verdik bir koçu, Yedi haziran günü kaybettik Karakoç’u! Meyletmeden dünyaya yalnız hak için koştun İslam deyip haykırdın, Türk deyip aşkla coştun Her halinle efendi ve her halinle hoştun, Kutsal davamız için kurban verdik bir koçu, Yedi haziran günü kaybettik Karakoç’u! Hasana gönderdiğin mektupların ulaştı, Sende ki vatan aşkı milyonlara bulaştı, Yokluğunun sancısı şimdiden boyu aştı, Kan yazısı yolunda kurban verdik bir koçu, Yedi haziran günü kaybettik Karakoç’u! Sende sınırı yoktu düşüncenin zekânın, Şükürle sabır ile dolu geçti her anın, Şimdi Hakka yürüdün, cennet olsun mekânın, Sular ıslansın diye kurban verdik bir koçu, Yedi haziran günü kaybettik Karakoç’u! Hak yol İslam’dır yazdın dünyanın göbeğine, İslam’ın nuru düştü gözünün bebeğine, Akıl vurdu karanın en ücra öbeğine Dosta giden yollarda kurban verdik bir koçu, Yedi haziran günü kaybettik Karakoç’u! Yüreklere vur emri, kara haberin geldi, Senden bize emanet bir kutsal dava kaldı, Suların gölgesinde millete hüzün doldu, Edebe biat eden, kurban verdik bir koçu, Yedi haziran günü kaybettik Karakoç’u! 07 Haziran 2012 Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA (Abdurrahim KARAKOÇ’un Anısına) |