KIRIK KOLYEsen yokluğun içine düştün ben yokluğumun İkiden bir çıktığında biri bulan sendin oysa ben hep kalansız kalıyordum . Belkide baştan belliydi gideceğin ve ben oyalanıyordum..... artık Yoksun yokluğu da öğrettin sahi ya sen öğretmendin.... genede ben seni sevdim Sen: bilirsin seni nasıl sevdiğimi zaten bir sen bilirsin birde tunalıda ki muhallebici ayrılıksa istediğin gene sen büyüksün git sevgili zaten hiç gelmedin ki avuntuydu ... ve bende kalan tek şey kolyen oldu asılı boynumda... 22 Aralık 2004 Çarşamba 21:28 Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA |