VAROLUŞUMSevdaya düşer gönül, Dil sevdayla pak olur. Vecd olur ruh aşk ile, Ölüm dahi ak olur. Can bedeni terk eder, Ruha gerektir dua. Yitip gider zamanlar, Sevdadır ömre deva. Aldığım her nefesin Madem sensin gayesi, Saadet denen yolda Yok mu ömrün payesi. Yokluğun girdabından, Hayalin ziya olur. Sana böyle vurgunken, Sensizlik riya olur. Her lisanda sen birsin, Gönlümün dili sensin! Diyar diyar gezdiren, Ömrümün yeli sensin! Bir tek seni öğrendim Hayati kelam sendin Kurtuluşum sendin ey Belki de belam sendin. Hilkatimin sebebi Varoluşun adıydın Sen ölüm bile olsan Yaşamanın tadıydın Ocak /2012 Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA |