SULAK GÖZLÜ CEYLANLAR
Sevgisiz çarpan yürekler,
Sahte gülen yüzler, Seni kandırmasın, Seni dibi görünmedik Suya daldırmasın. Hani içinizdeki kıvılcımlar? Hani kalbinizdeki sevgiler? Hani yıldızların parlaklığı? Hani bahçenizdeki, Selvi boylu sürgünler? Hani kardeşçe yaşayan Yumru gözlü papatyalar? Hani göz bebeğindeki Yaşam dolu parıltılar? Hani kurbağa sesleri, Sulara neşe saçan? Hani bakışıyla gönül yakan, Sulak gözlü ceylanlar? Hani seni yürekten sevdiğini Söyleyen aşk mahkûmları? Hani aşkınla harlanıp Küle dönen gönüller? Hani balıklara süzülen martılar? Ve umutla çırpınan kanatlar. Sulak yurtlara, Sivrisinekler neden uğramaz? Sen, neden küstürdün? Seni delice sevenleri. Sen, neden uzak durdun? Sana barış elini uzatanlara. Senin sesini duyunca, Kalbin aşkla çarpmasını, Neden baltaladın? Sevdiklerini neden incittin? Rüzgâra neden kırgınsın? Yağmurdan kaçarken, Doluya neden yakalandın? Karanlıkların arkasında, Neden sabahlarsın? Oysa yağmur, Senin aşkınla yağarken. Seni görmeyeli çiçekler, Kalplerde açmaz oldu, Sular kabuğuna çekildi, Sevdalar yüreklere hapsoldu. Sen kayboldu mu? Sevdiklerin de kayboluyor, Sen, neden sevgini çıkarmıyorsun? Neden sevdiklerinden kaçıyorsun? Sevdiklerine hele bir umut ver, Bu umudu boşa çıkarma. Hele aşk kıvılcımını bir ateşle, Kalbinin derinliklerinden, Sen, işte o zaman parlarsın, Seni sevenlerin kalplerinde… 21.06.2012 Çekerek |