İnceden çalar fondaki müzik
Oy havar…

Benim acılarıyla yoğrulduğum
Dev gibi büyük derdim,
Dünyam tersine döner aklıma gelince.

Ulan ne sevdaydı.
Yaşadıkta bitmedi,
Dönüp dolaştık eksenimizde
Biz kavuşamadık
Yürek sızım…

Dağ gibi adamdın
Sığdıramadım seni şu koca evrene,
Ne çok sevmişim yürek sızım.
Yıllar geçti hala kabuk bağlamayan yaram
Ne sen beni aldın nede ben sana kaldım.
Biz hep uzaktan sevdik, izledik birbirimizi…

Bir kabadayı aşkıydı seninkisi ,
Sol yanın, nefes yanındım,
Yol arkadaşındım

Az mı düştük belimizde silah namlumuzda kurşun
Hak uğruna
Nice karanlıklarda ışık huzur aradık.
Yolunu bekledim o soğuk havalarda,
Ayazdır İzmir’in kışı
Gecesi ölüm soğuğu
Karakollarda beklerdim sabah çıkışı.

Gövden dimdik çıkardın, başın hep yerde
Mangal yürekli korkusuz.
Babaydın
Bazen
Çocuktun can paresi,

Hiç yaşlanmamıştın çocuk yüreğiyle
Anlamazdı kimse söylediklerinden.
Ben gözlerindeki sessizlikten anlardım ne istediğini
Yılların yorgunluğu perdeleyince gözlerini,
Dillenirdi adeta geçmişin izleri...

Kolay mıydı senelerce demir ranzalar
Nemli soğuk karanlık odalar
İnsan sesine hasret yıllar?
Zaten ben dışında herkese soğuk bakardı
Kimse göremezdi yüreğindeki çığlıkları isyanları.
Elinden hiç düşmeyen sigaranın dumanı
Hayatını anlatırdı aslında
Zerre zerre,

Benim yol arkadaşımdı…


Şiirimi güne layık gören seçki kuruluna,ziyaret eden yorum bırakan kalem dostlarıma sonsuz teşekkürlerimle...

Şiirime ses olup anlam kazandıran Sevgili Hasan Durmuş (tayfun54) Bey’e ve siteyle tanışmama vesile olan beni daha iyiye ulaşmam için yardımlarını esirgemeyen sayfa düzeni ve önerileriyle beni destekleyen can arkadaşım Canan Korkmaz ’a teşekkür ediyorum...

Sermin Çınar / İZMİR