ihtirasın atlasına alışılmadık lügatler çizen bir seyyah
adının anlamını g/izliyordu tropik iklimlerde
tuz ekicileri denizin ruhunu ellerinde taşırlar
ıslak nehirler akarken haziran yüklü tepelere
evcil terapileri ceplerinde saklama
ve dokun bana seyduna
korkma
kulaklarını yeşile daya
gelecek baharları duymaya ç/alış benimle






bana öyle bakma
y/akıcı bir şiir değil bu
uzun zamandır kendini terden ayırmaya ç/alışan işçilerin eliyle
mayıs’tan kalan yaralarımı sarmaya çalışıyorum sadece
yürek işçiliği zordur bilirsin
kendini moleküllerine bölmeye çalışırken düşünce
birleşmek nehirler için büyük mesele
yürek mesafemde ak seyduna
unutma
öyle maddeci de değil bu şiir ayrıca
bir manamız olsun diye çalış benimle



koşulsuz ağrılar geçer zamanın güncesinden
resimler yansıtmaz sesimizi iklimler ötesinden
sırtımızda esrik akşamlardan kalan bir bilmeceyle
sorarız kendimize
nedir bu denli iten bizi birbirimize
sen de giy beni sırtına seyduna
sorma
ve söyle o içindeki densize
soğuk bir şiir de değil bu bence
sarıl ve seviş benimle





Arzen ATA