__kader örerken münhasır ağlarını
sırt dönmek gibi mesela aşka
ya da kucak açıp yanmak gibi aşkla
başka bir seçeneği hep vardı bitmelerin

telaşlara yine sağır mısın ki öyle
kör müsüdür bilmem tutkuya
şakaklarında iyice birikmişse de kar
yüzün örtüktür acıya
ama boş bir banka değdiğinde gözlerin
üşüyorsundur eminim

bacakların mazot kokuyordur akşamları
demlik yıkama üşengeçliğinden
poşete talimdir hüzün çayların
erkenden söndürüyorsundur yatak odasına giden koridorda ışıkları
seversin sen yalnızlıkla saklambaç oynamayı
ıslığınla ıslatıp sızıdaş kara dağları
için için gülüyorsundur eminim

ikinci cemreyi bekler mi ikiz sütunların fileli örtüleri
köpegini gezdiren adamların kıza kadına itten it bakışları
hâlâ kızdırıyor mudur ki seni
dingin mermi kıvamına ermiştir sözlerin
yiğitliğin sırtının yere geldiği minderlerde bile küfre değmiyordur o dilin
susuyorsundur eminim

çünküler koymuyorsundur cümlelerine
sen başlayınca nedenler niçinler nasılsa duruyorlardır yine
“ta bu kadardır" nefretin özlemlerin
ne taahhüdün vardır güne ne yarına plânların
belkilerin sana yetiyordur
yeltek gülüşlerle yara sağılmaz oğul derken
sende hâlâ bir çocuk gören annen
ilahı bol kentin obur gecelerine sen dargıın dargın bakıyorsundur
korkuyorsundur eminim

karsız yağmursuzdur şubatların
uyaksız bir ezginin ritmiyle sallanıyordur uykuna dar sokakların
dursan yürür önün sıra yol biryerlere koşar adım
çoktan silinmiştir levhalarından adım
ama her sokak lambasında bakışlarını kesiyordur gözlerim eminim

kendinden geçerken duvarlarında
ya da giderken kalan birinden sen
yazdığın masalda kahraman değilim insanım ben diye vuruyorsundur gölgeme
ne zaman ki gürler vapur çığlığında ansızın bir ayrılık
ağlıyorsundur yine eminim

_kıyıya vurmadan sularda yunusları
mihnetini çekmek gibi bilgece sevmelerin
ya da öpmek gibi mesela ellerinden çocukça sevilerin
başka bir ihtimali hep vardı gitmelerin