Şifreler Çözüldükçe
Şifreler Çözüldükçe
Başlangıcı nerde, bitişi nerde? Er, bu keşmekeşin sırrına er de. Ayakların başa çıktığı yerde. -Kendini bir herze sanır nankörler. -Tuttukları yoldan karanlık, körler. Kutsal yemininden caymış Hipokrat, Makam koltuğunu satmış bürokrat, Fikri demir yumruk, zikri demokrat. -Rütbe ucuzlamış, mezat’a düşmüş, -Babalar, oğullar tezat’a düşmüş. Çakallar karışmış, inler karışmış, İblis oyununa cinler karışmış, Üç beş çapulcuydu, binler karışmış, -Gördük; derin oyun artık sır değil. -Bu öyle görece, ucuz hır değil. Geçmişinde onur, omzunda gurur, Taze kuma gibi eğreti durur, Ettiğin alnının şakına vurur. -Tefrikadan medet dilenen lisan, -Gideceğin yerde ışık kaldı san. Onlara sorsalar Mesih her biri, Her biri eyalet, devletten iri, Yüzlerine vurur ruhunun kiri, -Tahayyül hattını aşmış ihanet, -Aciz kalır kâhin, yetmez kehanet. Bir bilen söylesin nere bu gidiş? Akıllar bulanık, fikirler iğdiş, Sökülse çenesi kalmasa tek diş, -Zehiri beyninde sinsi engerek, -Sökmek gerek, beynini sökmek gerek. Kurt kaynar gözeye avuç daldırsan, Akrep dolu hangi taşı kaldırsan, Kendini vurursun kime saldırsan, -Tetikte bin parmak, bir görülen sen, -Öldüren ellerin, öldürülen sen. Yürekler bir, kitap Hak’tan ünzile, Namus, Vatan, Bayrak gelmez tenzile. İnsanlık onuru varmaz menzile. -Kılıç; öz kınını biçtiği yerde. -Kardeş; kardeş kanı içtiği yerde. Şefik Tiryaki |