İris’in gözbebeği, irisin zümrüt kızı
Tanrıçanın okşayan eliyle mi beslendin?
Yemyeşil ovaların akıp giden yıldızı
Zenginlik bahşederek nice yokluğu yendin.

Köse Dağ’ından doğup Çarşamba’ya akan su
Doğanın hangi rengi sana ismini verdi?
Yoluna engel koyup dağlar kurdu mu pusu?
Uyuduğun yatağa kim yeşil çarşaf serdi?
Eski adın değişti oldun mu Yeşilırmak?
Yıllarca çile içtin doldun mu Yeşilırmak?

Döşüne mesken kurdu fısıltılı öyküler
Efsaneler anlatır rüzgârlar üzerinde
Seni yazar notalar seni söyler türküler
Hangi ırmak istemez olmak senin yerinde

Ölümle mi doğuyor ölümsüz efsaneler
Değil misin Ferhat’ın sebep olan canına
Geçip gitti asırlar gamla yüklü seneler
Korkmaz mısın Allah’tan kalacak mı yanına?
Sevdaları denize sürür mü Yeşilırmak
Dalgalanıp koşar mı yürür mü Yeşilırmak?

Alıp getirdin bize ilk evinden yeşili
Bu günlere sığdırdın kaç asırlık zamandan
Renklerinle süsledin dolaştığın kaç ili
Bulutlar sana koşar eriyerek sevdandan.

Hayat buldu seninle sayısız medeniyet
Yedi bin yıl az değil topladığın duruyor
Azabına razıyız yakışmıyor şikâyet
Suyunu yasaklama yeşil yatak kuruyor.
Yorulmak ne bilmedi durur mu Yeşilırmak?
Unutursak adını kurur mu Yeşilırmak?

Aşkların çağlayanı hayata bin renk kattın
Yaşarsın yorulmadan maviye dökülerek
Yuvasız mı kalmıştın köprü altında yattın
Uzaklara uzandın yerinden sökülerek.

Kaç ilkbahar takıldı çocuksu bakışına
Ve kaç kış ayazında buz olup katılaştın
Engel koydu coşarak gurbete akışına
Buzdan damın altında nice engeller aştın.
Rüyalara renk kattın gecede Yeşilırmak.
Tarihten an taşıdın hecede Yeşilırmak.

Adını şiirlerle sevgi ile anarız
Dalarız hayallere özlemin pençesinde
Sen varsan yanımızda biz de seninle varız
Huzura kavuşuruz çağıldayan sesinde.

Ey engeller aşarak var olan Yeşilırmak!
Dünyanın sandığında saklanan kutsal ziynet
Kolay mıdır sanırsın uzaktan sana varmak
Varlığın hep bereket geçtiğin her yer cennet.
Dursa bile kalbimiz sen durma Yeşilırmak
Vursa bile afetler sen vurma Yeşilırmak.