Kenar
Kusursuzlaştırdı kadın
Kendi ölümünü. Kuşanmış bedeni başarmanın gülüşünü. Bir Yunan gerekliliğinin yanılsaması Akar harmanisinin kıvrımlarında. Çıplak Ayakları konuşur sanki: Çok yol aldık, sonuna geldik. Kıvrılmış her ölü çocuk, beyaz bir yılan, Şimdi boşalmış Küçük süt sürahisi yanında. Kadın katlayıp onları Geri soktu bedenine gül yaprakları gibi. Kapanırdı gül kaskatı kesilen bahçede O gece çiçeğinin şirin ve derin gırtlağından Yükselen kokular kanarken. Kemik kukuletasından dikkatle bakan Ay için üzülecek bir şey yoktur. Bu tür şeylere alışkındır. Karanlıkları çatırdar ve sürüklenir. Sylvia Plath (1932-1963, ABD) Çeviren: İsmail Haydar Aksoy |