İş işten geçmeden
Günler sararıp solmadan,
Yıldızlar ışığını bir bir söndürmeden,
Ay bana küsmeden,
Akıllan güle aşina gönül.
Hıçkırıklar hazana vurmadan,
Cam kırıkları yüreğimi kanatmadan,
Beyaz şalım omuzumdan düşmeden,
Kılı kırk yarıp, bahaneler uydurmadan,
Söz dinle..! Güle aşina gönül.
Gizlendiği yerden ayrılsa diğer yanım,
Baharda güllerle açsa sol yanım,
İş işten geçmeden,
Çoşkun sular durulmadan
Kendin için nefes al,
Akıllan..! Güle aşina gönül.
Henüz vakit varken,
Son mevsim kapıya dayanmadan,
Dalgakıran şiirleri susturmadan,
Aşk narı dillere destan olmadan,
Akıllan güle aşina gönül,
İş işten geçmeden,
Son nefes musallaya dayanmadan.

Üstelik,
Ne şans kaldı, ne de gülen bir umut
Hepsi yaban ellere yar oldu,
’Mutluluk’ dersen,
Ardına bakmadan soluksuz kaçtı,
Elimde avucumda kalan sağlık oldu,
Onu da yitirmeden,
İş işten geçmeden
Akıllan saza divane gönül.
Sayılı takvimden geriye
Dönde bir bak neler kaldı hazinende,
Aynada ağarmış saçların,
Sinede gamlı hazanın.
Dağlarda bir avuç kar,
Bacada tüten acı bir nar,
Onlarda,
Eriyip tükenmeden,
Yollara çığ düşmeden,
Gülümseyen gençliğim göç etmeden,
İş işten geçmeden,
Can özüm bedendeyken,
Bal sözüm petekteyken
Akıllan güle aşina gönül.
Bırak hırçın esmeyi,
Bırak hoyrat tozmayı,
Taban oluk oluk kan reva,
Hasretlik başıma musalla.

Pirinçte kara taş,
Yürekte dikenli yaş,
Otur da ayıkla
Gülen sefayı, ağlayan cefayı,
Otur da hesapla
Dostu, düşmanı.
Ey benim, gevrek ömrüm,
Bir bir savruldu, susam taneleriyle.
Düşün de,
Ne kaldı hazinende,
Yollar tükendi, gurbet tükenmedi.
İş işten geçmeden,
Ay bana küsmeden,
Taze rüyalarımı tarumara biçmeden,
Akıllan söze aşina gönül.
Umudun kolunda, halay başı ben
Elimde beyaz mendil,
Kalemim mızrap,
Evreni bileğimle yazsam,
Seyyah olsam, dolansam yedi düveli,
Bir düşün eşiğinden kolayca geçsem,
Akıllan mürekkebe baygın gönül,
Uslan gül kokan söze aşina gönül,
İş işten geçmeden,
Son bilet kesilmeden,
Akıllan..! Kaleme divane,
Güle aşina gönül...
DİCLE AYYILDIZ