CEMRE DÜŞTÜ YÜREĞİME
Fiyakalı bir türkü tutturdum ki dilimde
Kendim yazdım, kendim söyledim, Hemde öyle bağıra çağıra değil Usulca söyledim, yeri geldi yazıp çizdim Yorgun yüreğimin izdivacı titrek kalemimle Doğduğumda ezanla okundu kulağıma Motif gibi dokundu ilmek ilmek yüreğime. Hep söyledim,, Hep de söylerim Ta ki musalla taşına dayanınca son nefesim.. Mevsim hercai, sürüklüyor adımlarımı peşinsıra Kışın ayazında, temmuzun yağmurunda Sırılsıklam Şimşekler çaktı gözlerime,Cemreler düştü yüreğime Baharda kuşlar bile yuva kurdu Ben, bir kuş kadar olamazken Bendeniz,, Osmanlı torunu, Fatih in nesli Yavuz un sesi, Dört Kutsal Kitabımın ve Peygamberlerimin inancı,, Bendeniz,, Mevlana talebesiyim. Bu yüzdendir ; Hoşgörüye gönüllü işçi oluşum Hem de hiçbir şey beklemeden ve ummadan, GÜL KOKULU HER CÜMLENİN HİZMETÇİSİYİM.... Ekmeğimi yaşamın mayasından İnsanlığın özünden kazanıyorum... DİCLE AYYILDIZ |