Yedili Tuyuğ
Küçük ırmak sen buradan gidince
bozulur bahçeler bağlar ve durur mu gider arabı zengi atlayıp kişneyen atına yerine kays gelir altına çekerler horasanın düzünden çöl halısı kahve rengi Açar sen gidince padişah rüzgar perdelerini gün batımının görünür nereye baksam bir çölde iki irmak arasının kurbanı alinin ki selam üstüne olsun elim yüreğine değmesin diye aramıza koyduğu verev zülfikar Gün gelir zamanın çekirgeleri geçer gövdemizin çimenlerinden öpüşlerin şarabına bulanmış güzelliğin bir bozguna dönüşür gözyaşları bile sakın unutma yol bulamaz yüreğime ve gider kenar suyu olur bir çöl divanina |