İÇİMDEKİ ÇOCUK AĞLIYOR
İçimdeki çocuk ağlıyor anne
Ömrü yarılasam da bir türlü büyümüyor Eski tat yok artık elma şekerimde Dizlerim değil yüreğim kanıyor Ve artık senin buselerinde acımı dindirmiyor Çocukluğumdaki o saflık nerede anne….. İçimdeki çocuk ağlıyor anne Her yüze güleni dost sanıyor Anlatılan her masala hala kanıyor Pamuk prenses ortada yok nedense Her taraf cadı kazanı gibi kaynıyor Hani masallar mutlu sonla biterdi anne… İçimdeki çocuk ağlıyor anne Yalancının mumu yatsıya dek derdin de Yalancılar gezer olmuş artık fenerle Ay bile şavkını sakınır oldu doğru söyleyene Karanlık yarınımdan korkuyorum anne…. İçimdeki çocuk ağlıyor anne Masallarla büyüttün karanlığı görmedim Doğrularla yoğurdun yalanı hiç bilmedim İyiliği anlattın kötülüğe düşmedim Neden yalan söyledin anne? Gerçek hayat acı ve karanlıkmış öğrendim Yaram bir iken bin oldu gözyaşımla sardım Feryadımı kimselere duyuramadım Sustum anne… İçimdeki çocuk sustu anne Büyüdüğünü anladı belki Ninniler sustu, masallar bitti Uyandım Yüreğim sustu artık anne… |
büyüdün !
Şimdi ağlamalarını toplama zamanı..
Ve büyüyorken Anne özlemin..
Uyandırmadan yüreğimi
Sana kavuşmak..
Yüreğine sağlık....