Kara Çalındı MaviyeBir umuttu açık bırakılan kapılar Belki biraz mavi Yakut yüzlü çocuklar gibi Su bakışlı sevgili... Sarı saçlı güneşti ellerin Tenimi yakan Hüznüme tebessümler katan Bir yudum çalmak gerekti Denizin mavisinden Ki oda çalınmış gökyüzünden... Aşk ateşi sönünce sevgili Kırıldı Erosun okları Tüm mavilere kara çalındı birden Ve aşk sürüldü yeryüzünden Beyaz bir nefesti nefesin Kardelen gibi tertemiz Vuruldum alın yazımdan sana Haykırdım asice Bilirim asiliğim ölüme sevdamdır Güneş değince gözbebeklerime Gökkuşağı kayıp gitti avuçlarımdan Vuslata son bir nefes gibiydi zaman S o n s u z a ş k umut kırıntısı Özgürlüğü takıp koluna Ve yoluna düşmek sevgilinin Bir güvercinin kanadından çalmak beyazı Zorlu fırtınalara dayamak sırtı Ne güzelmiş meğer Bu şehirden geçerken sessizlik Ses olmak bir yüreğe Yersiz yurtsuz sancıları Konuk etmeden geceye Her şeyin bittiği yerde Yeniden doğmak Geceye sarmak Tütün tadında tüm acıları Mazinin dumanında savurmak hasreti Dolunaydan çalmak mağrur aşkı Vuslatı günbatımında saklı sevgili Sana adamak aşkı Ve hayatı… Güzel sesi ile satırlarıma nefes olan sevgili Selma Şengül’e ve Edip Ahmet kardeşime sonsuz teşekkürlerimle.İyiki varsınız dostlar. |
Özlemle geçmişte kalan anıların yara izleri..
Gün geçtikçe çoğalan aşk..
Umutların beslediği zaman..
Her biri şiirin sesinde.
Kutluyorum bu güzel şiiri ve
kaleminizin güzelliğini
Saygılar..