Unuttuk...Kızılcık kelimeler toplardık dallardan Suskunluklarımız eteklerimize yapışınca. Acımsı bitkilerden düdük yapar, çalardık Güneş ışıltılı çocukluğumuzun bahçelerinde. Bu ağır sevdalara tutulmadan yıllar önce, Ne çok saklanacak yerler vardı gönlümüzde. Bilmezdik hasreti, takmazdık aşkın felsefesini Üşüyoruz şimdi yurdumun yaban caddelerinde. Düşünce kanardı dizlerimiz de, akmazdı asla yaşımız, Bir yangın seyrinde büyür, şekerci dedeyi beklerdik Sırma boyunlu selvilerde küçücük boyumuzu ölçerdik Sevgimizin vebalini ödemeden kanadık, büyüdük biz. Gazlı lambalarda uyur, elektrik direklerine tırmanırdık Arı kuşlarını sapanla vurur, gazel ateşlerinde ısınırdık Vişne lekeli bir çocukluktu yaşadığımız, çabuk büyüdük Ansız gelen aşklarla savrulduk, papatya fallarını unuttuk. Selahattin Yetgin |
Acımsı bitkilerden düdük yapar, çalardık
Acımsı bitkilerden düdük yapar, çalardık
Acımsı bitkilerden düdük yapar, çalardık
her okuyuşumda farklı bir ruh haline bürünüyorum hocam artık ben hiç üşümüyorum ki... :-)
selahattin yetgin farkı...yürekten selamlarım...dostça...emre onbey