ne sevebildin adam gibisana sığınmış umutlarım ağlıyor şimdi sesizce gözlerinden gözlerim düşerken kederlerin içine kelimeler bu kadar mı anlamsız kalırmış çığlıkların inadına acılar bu kadar mı büyürmüş gidişinle isminin bir bir terk ettiği şehirlerim var şimdi ellerini çektiğin baharlarım düşerken güzlere ve gözlerimde umutsuz yarınlarım devleşirken inadına en çok yine sen demek isterken dilim delice yazık ki acıyla yoğrulmuş ıssız bir gecedeyim dilim lal anlamına dargınken şimdi bütün hecelerim ve sen şimdi umutsuz umut kırıntılarımken benim dağılır durursun inadına sensiz buruk sensiz öksüzdür şu zavallı yüreğim oysa ki... ne adam gibi sevebilmiştin beni nede adam gibi gitmeyi becerebilmiştin varla yok arasıydı ellerin gözlerin hatta bedenin ki aklın sende sana firariyken bense sadece sevmiştim seni ...aysu... |
Belkide o da çok sevmiştir bunu anlamak için başınızı onu yüreğine bir kere yaslamak gerekiyor
Kutlarım