Balık Baştan Kokar
Balık Baştan Kokar
düşürmüşüm gecenin ateşini fırlayan gözlerinden kalkıyor ölüm seni sevdim, sen bir sümbülün incelik dürtüsü dağlardan aldığım haberlerle gazetelerin süsü bir geçit vermez su, kararıyorken görüntü anlamanı beklemem hele tiren rayına oturmamışsa pembe çorabını dizine kadar çekmişsen üşür bir balık denizine öyle özlemektir içimden kurduğum kurulduğum zamanların devrik kuyu gayya, hay allah içine içine götürülmüş tek aşk bırakın sinekler bu gece ölmesin ölmesin bu gece sesime dokunmak isteyen gerisi teferruattır yalnız bokunun düşürmüşüm ateşini gözlerinden bir bu seni sevdim, sen bir mimozanın aylak önü bir dikenleri batan çöplerin sancıyan yüzü ben sevdim, beni seven kısa çöpü çeksin bu gece ölmüş akşamlar sergisinde yüzümü gören bana getirsin lütfen n’olur mümkünse! Payanda |
sizinkini göremiyorum...
ama şiirin içine düştüm
harika...
sadece şu "bir" illetine ifrit oluyorum artık, ben de dahil yapanlardanım
"bir dikenleri batan çöplerin sancıyan yüzü", bu dizede öyle battı ki gözüme, resmen şiirdeki keyfimi kaçırttı, napim :(