Yüreğime yağmur yağıyor usul usul,
Radyoda İbrahim Sadri bir şiir okuyor,
“Bugün pazar ve ben seni çok özledim” diyor
Buğulu ve ağlamaklı sesiyle…
Sana özlemimden kalbimin gözyaşları
Yudumladığım çaya yarenlik ediyor.
Gözlerine değiyor yüreğim,
Gökyüzü sonsuzlaşıyor.
Kara bulutlara bürünüyor sema,
Ruhumun sancılarına ses oluyor yıldırımlar…

Bir bahar oluyorsun yüreğime,
Coşkulu, cömert ve yalancı…
Sonra bir hazan bırakıyorsun avuçlarıma,
Acımasız, hazin ve suskun…
Kar yağdırıyorsun yüreğime cemresiz,
Üşüten, acıtan ve öldüren…
Hiç temmuz olup gelmiyorsun gözlerime,
Seven, ısıtan ve umutlandıran…

Sevdam, yüreğimin yağmurlarında esir şimdi.
Hasretin yakıcılığında dudaklarım suskun…
Beklemelerim faydasız, hayallerim alabora…
Sokaklarda, caddelerde kimseyi görmeden yürüyorum,
Açan hiçbir çiçeği görmüyorum, kokusunu duymuyorum,
Yıkık bir ev gibi ıssız ve viranım.
Yüreğim uyuşuyor senin yokluğunda,
Ve hiç kimse sana benzemiyor işte…
O zaman toprağın altını daha çok özlüyorum…
Can candan, can yürekten, can bedenden
Can vedalardan nefes veriyor…



remzihan