Hüzünbaz
Hüzünbazım bu gece
O evde, O balkonda Şehrin ışıklarına bakıp Alıp elime kalemi Dizeler sıraladığım, O satır satır şiirlerimin döküldüğü Bütün güzellikleri Bıraktığım yerde… Gençlik sancılarıyla Hep kış sandığım bu evin Bilemezdim ki o zamanlar En sıcak yazlardan bile sıcacık olduğunu. Bir şubattı Soğuktu Eteklerimde işlemeler Bırakmıştım kalemimi bu evde Almadım yıllarca elime Belki o soğuktandı, Belki kıştı içimdeki terk etti beni Yazmadı yazamadı yıllarca Görmedi hiç baharı… .......…Hüzünbazım bu gece Of…. Bir hüzün bir hüzün ki; Çıkıp avaz avaz Bağırasım var Küfür edesim Katıla katıla ağlayasım var. Ben içmem, içemem ama Kadeh kaldırıp, Vurup beline şiirin içesim var Var ki ne deli… Değil mi ki ne içtiğin değil Ne niyetle içtiğin önemli Öyle bir hal ki halim Su içsem bozar şimdi… Ah be canım bahar Geldin Geldin de Ama öyle bir zamanda ki, Ne elim uzanır çiçeklerine Ne kokunu çekebilirim içime. Nerdeyim Kimim Ölümüyüm Dirimiyim Bilmiyorum ki... Ne acımasızsınız yıllar Tutmadınız bir elimi Nefes alıp yaşayamadığım hayat İsyanım bu gece sana! Of ya… Öyle bir hal işte Tepinip kaldırasım var tüm ahaliyi Kalkın, Ben geldim ben Evin delisi Hani, hani vardı ya Sizin asi… O O ben miyim ki? Canan Korkmaz İZMİR/Buca/ o ev |