Eve gidiyorum Annem aradı bir dakikada saydı Oruç tutmuş Açmış Beni beklemiş Bir sürü vızıltı
Eve gidiyorum Üşümüşlüğüm var Giyiniğim üstelik Üstelik hava bahardan esme Üstelik bir de lir gibi çalıyor yüzüme
Eve gidiyorum Kasımpaşa Eyüp yolu baya karışmış Arama yapılıyor dediler Üstelik suçluyum İki elim kanda ve ölüm yakamda Önce ben sardım onu cezaya Sonra o uslanmadı aldı gitti Neyim var neyim yoksa
Bu sokaklar da ne zaman uzadı Kim ucuna asfalt döktü Ve neden gözümde büklüm büklüm Eve gidiyorum Bitmez yirmi beş dakikalık yol Sayıklıyorum gene Karanlıkmış Işıksızmış Bir sürü lakırdı
Kim korkar söylesene Bir fazla kelimede bizden olsun Olsun da çok görünsün işte Torba dolar belki Ama boş Ama loş Bu caddeler uzayıp gitmekten sarhoş
Sallanan kim anladım desene Düz çizgiyi bulamaz bile Üflemek nerde Unuttum sanırım Eve gidiyorum Caddeler sarhoş Sokaklar karanlık Yok mu bu işin içinde hayata yakın bir tanımışlık Ha unutmadan anne Sanırım eve geç kalıyorum ben Sen yemeğini ye
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Eve Gidiyorum Üstelik şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Eve Gidiyorum Üstelik şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şair kardeş, Bana göre insanın koşar adım gideceği, şöyle iki seken uzanacağı yer evi olsa gerek, ama evde onu huzursuz eden şeyler varsa, ya da evin dışındakiler evden daha cezbedici ise, işte o zaman insan "ÜSTELİK EVE GİDİYORUM." der şiirinizde olduğu gibi. Mehter takımı gibi, eve giderken iki i leri bir geri olur adılar. Bu duyguyu çok güzel hissettiriyorsunuz şiirinizde. Kutlarım. Selamlarımla. GÜNAY SARAÇ
Bu sokaklar da ne zaman uzadı Kim ucuna asfalt döktü Ve neden gözümde büklüm büklüm Eve gidiyorum Bitmez yirmi beş dakikalık yol Sayıklıyorum gene Karanlıkmış Işıksızmış Bir sürü lakırdı
Hem okudum Hem gülümsedim Çok güzel kurgu süsten uzak hayat gibi sade ve güzel
Şair kardeş,
Bana göre insanın koşar adım gideceği, şöyle iki seken uzanacağı yer evi olsa gerek, ama evde onu huzursuz eden şeyler varsa, ya da evin dışındakiler evden daha cezbedici ise, işte o zaman insan "ÜSTELİK EVE GİDİYORUM." der şiirinizde olduğu gibi. Mehter takımı gibi, eve giderken iki i
leri bir geri olur adılar. Bu duyguyu çok güzel hissettiriyorsunuz şiirinizde.
Kutlarım. Selamlarımla.
GÜNAY SARAÇ