...İKİ OLSUNAnmam dedim adını, bağışla hurişanım Bugünümden yarına, andığım iki olsun. Yersiz yurtsuz gurbette; aç sefil perişanım, Pekmez döküp karına, bandığım iki olsun. Kaç yıl geçti aradan özlemin hiç bitmiyor. Şuh cemalin canlandı, hayalimden gitmiyor. Attım kör kuyulara dibe dalıp yitmiyor. Düştüm gene harına, yandığım iki olsun. Ağzın, dilin, dudağın yüzüme değse eğer, Saçın, kaşın, kirpiğin ipektir dünya değer. Yüzün, gözün, gerdanın inci mücevher meğer, Biri yetmez varına, sandığım iki olsun. Bilirim bilmesine sen ne kara meleksin! Kör başımın belası çarkı kırık feleksin. Çıkarıp atılacak bir düğmesiz yeleksin. Namusuna arına, kandığım iki olsun! Yedi veren gülünü sakla kimse dermesin. Benden evvel birisi, muradına ermesin. Kadere yazmamışsa tapusunu vermesin. Alevlenmiş koruna, konduğum iki olsun. Ağzımda diş kalmadı nefsim vuruyor dile, Görüyor gülüyorlar hâl’e kargalar bile, Gün indi akşam oldu bütün gayret nafile, Yanamadım narına, donduğum iki olsun! |