RONAHİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ademin yasak meyvesine aydınlık diye koşarken bir zaman diliminde herkes, ben cennette kalmayı yeğledim Ronahi.Yalnızlığımın içinde büyüyen esmer bir inciydi adın.Öyleki…bana cehennemi özletecek kadar…
Kardelenler geçerdi gecenin içinden. Karanlıklar özgürlüğe doğru koşardı. Ve sen gelirdin aklıma Ronahi. Yusuf’a zülayha’mıydın zindanında Yoksa Züleyha’ya Yusuf mu.. Hiç kimse bilemedi Ronahi.. Çölün susamışlığı kadar. Ben de susamıştım sana. Dört bir yanım alevler içinde ateş. Ateşe ateşle karşılık verecek Bir sen kalmıştın Ronahi. Yalnızlığım sana emanet S/al beni yarınlarına. Tarihin bile yalanlarına sakladılar bizi Ronahi. Güvercinleri hep gözlerinden vurdular. Elifsiz kalmasaydı alfabemiz. Kifayetsiz olmayacaktı sözlerimiz. Ben hep seni anlattım Ronahi. Ben hep seni çağırdım. Ben hep seni söyledim. Ben hep seni özledim Ronahi. Bu gün tutamıyorsam ellerinden. Yüreğimin yangınlarında kalıyorsam. Ve aldanmışlığın en derin dehlizlerinde çırpınıyorsa tüm halklar. Ne kadar yansak azdır Ronahi. Bırakma beni ıssızlığında çaresizliğin. Al beni yüreğine. Yanıyoruz da ne zamana kadar. Kaç mevsim daha sürecek bu kanmışlık. Kaç bahara daha taşınacak bu umut türküleri. Hani bize verilmiş sözlerin vardı Ronahi. Hani kimseye aldanmayacaktık. Hangi eğri çizgilere takılıp da kaldık. Hangi yanılgıların içinden çıkamadık . Ahdimizde sadıktık.bal rengi bir masumiyete Esir mi alındık. Bu sevdayla ölünmez. Bu sevdayla ayağa kalkılır Ronahi. Bırakma beni ıssızlığında çaresizliğin. Al beni yüreğine . Bu gün altı mayıs Ronahi. Denizlerin elifini silmiştik demiştik ya hani. Bu gün en başına yeniden koyduk Ronahi. Kerbelada kırılmıştı kaderin çizgisi. Yol da birdi, yolculuk da, yolcu da bizdik Ve fakat Nurhak dağlarında bitemedi Ronahi. Rebezenin kumlarını asyanın bozkırlarına taşıdık da. Fizandan yemene, Çin seddinden Viyanaya Döküldük kaldık yollarda Ronahi. Yokluğunu yolcular daha iyi bilir. Fosforladım dı bin yıl öncesinden. Kaldırımlarımda izin kalmıştı Ronahi. Örtülerinden kalk ve uyan artık. Ben en çok kendimi buldum yokluğunda. Ben en çok sana susadım Ronahi. Bırakma beni ıssızlığında gecenin. Al beni Kollarına. Mayıs ayların gülüydü.gül dökerdik yollarına. Dökemedik Ronahi. Bir kez daha yasını tuttuk baharın. Bir kez daha kanadık.yandık, tutuştuk. Şiirlere akıttık gözyaşlarımızı. Yusufun kör kuyusunda büyüttüğüm adını, Bir kez daha zindanıma taşıdım Ronahi. Şimdi sen bir nefes ver bana aydınlığından. Ki yağayım çöllerine Yusuf diye. Aşk yeşersin yeniden Züleyha’nın ağarmış saçlarında. Yeniden ağlayalım yaşamsız kadınlara, Diri diri gömülen kız çocuklarına. Yeniden umut taşıyalım evsizlere, ekmeksizlere, Bir harf söyle bir kelime sığdır misralarıma. Elif lam mim Pür dikkat kesilsin cümle alem. Yoksulluğun keskin kılıcına. Bekletme beni kızgınlığında çölün S/al beni yollarına. İbrahimin ateşi yaksın kavursun bizi de Ronahi. Ne Türk kalalım sadece, ne Kürt, ne Laz olalım ne Çerkez. Geçmişteki adımızı unuttuk biz Ronahi. Ne masal dinlemeye vaktimiz kaldı. Ne efsane üretmeye. Mitoloji bizden uzak dursun Ronahi. Varsın Gökberk ile göktanın nikahını kıysın gök Tengri. Asya bize sığmıyor Ronahi. Kurtuba bize yetmiyor. Taç mahal bir mirastır sadece. Kûfe Ali’den öte gidemiyor Ronahi. İstanbul bizim gibi lakin adımız sanal da kaldı. Başkaları bizim adımıza, özengisiz atlar koşturuyor Ronahi.. Bize yeni bir ad bul ki Çocuklarımız onu bellesin onunla büyüsün Ronahi. Venüsün çocukları gibi uzaktan baksınlar dünyaya. Latin amerika bizi çağırsın. Afrika bizi doğsun Ronahi. Avrasya bizi doğursun. Yar yanımdan yeniden vurulasın Ronahi. Yar yanımdan yeniden kavurasın. İstersen öp beni, istersen öldür. Al beni kucağına. Haydi tut ellerimden Ronahi. Yeter bu kadar geciktiğin. Tarihin namlusunda ihanet mermileri. Ha patladı, ha patlayacak Ronahi. Senin ellerin ebabil kuşları kadar ölüm. Musanın elleri kadar mucize bana. Gözlerin Ronahi.Gözlerin ne kadar keskin. Bilirim gözlerinden kayar gider bir kadın. Gitme Ronahi.Gidersen coğrafya bitecek. Gidersen ben biteceğim Ronahi. Gidersen özlem bitecek. gidersen zulüm gülecek Ronahi.. Kal Ronahi Zekeriyya’nın kesik başı için. Meryemin dayandığı hurma dalı için kal. Sen merhametin keskin kılıcı. Sen sevdanın en öç alıcı. Sen diye diye seni anlatamayız Ronahi. kaldır beni İhanete düştüğüm yerden. Sar beni çıplak kaldığım günden. Sor beni alnım açık, kendi yüreğinden. Öp beni Ronahi, istersen öldür. Al beni kucağına. Yakarışlarım en önce Allah’a sonra sanadır. Hüzün ki en çok yakışandır bize Ronahi.Geç kalmış olsam ne yazar, erken gelmiş olsam ne fark eder.Sana can veriyorum Ronahi. |
Saygılarımla...