AH BE KARADENİZ
Ah be karadeniz öfkeli yalnızlığın mı esti yine.
Hırçın dalgalarında asılı kaldı yüreğim. Kaç sevda kayboldu mavi sularında. Hiç bitmedi bitmeyecek asi fırtınaların. Ve nice canlar can verdi kucağında. Ah be karadeniz öfkeli yalnızlığın mı esti yine. Türkülere söyletirsin sevdanı. Söz dinlemez ataların vardı senin. Başları dik, eşkıya özgürlüğünde yaşayan. Ve deniz kadar gözleri yaşlı,ve deniz kadar derin. Ve verilmiş sözlerini asla unutmayan. Ah be Karadeniz, türkülere söyletirsin sevdanı. Kıyılarında bekletme beni. Çiçeklendiğinde dağların,beni bulursun. Yağmur olur yağarım saçlarına. Gecenin en tenha yerinde her gün. Ağıt seslerini bir ben yakalarım. Ah be Karadeniz,kıyılarında bekletme beni. Ben ölüyorum sen gidiyorsun. Gözyaşlarımı arkanda bırakarak, Mavileri yakıp da mı gidiyorsun. Onun için mi siyaha kaldı adın. Ah be Karadeniz başlamadan bitiriyorsun. Ah be Karadeniz ben ölüyorum sen gidiyorsun… Mehmet DALKANAT |
Çiçeklendiğinde dağların,beni bulursun.
Yağmur olur yağarım saçlarına.
Gecenin en tenha yerinde her gün.
Ağıt seslerini bir ben yakalarım.
Ah be Karadeniz,kıyılarında bekletme beni.
Ben ölüyorum sen gidiyorsun.
Gözyaşlarımı arkanda bırakarak,
Mavileri yakıp da mı gidiyorsun.
Onun için mi siyaha kaldı adın.
Ah be Karadeniz başlamadan bitiriyorsun.
Ah be Karadeniz ben ölüyorum sen gidiyorsun…
gönlüne kalemine sağlık