Sıdk-ı Derun/ olduğuna inanmıştım -yanılmışım yâr...!
Afıtab-cemâl’ini gördükten sonra ,
Dil-efgâr olup nur-u cemâl-ine Sana yolculuğum başlamıştı yâr/ Zemân-ı Medide/ dir ’âşk’a susamış yüreğim’i, Çok erken Terk-i Edeb /inle başbaşa bıraktın... Dil-dâde olmuştum,yâr, Câhîlîyê devr-ime sen düşmüştün ’DERÛN’ yanlarıma, sana asla fuhş-u kelâm etmedim... Gîrîftâr’ın dım gözlerinin esâreti altındayken, ve şimdi ârz-ı hâcet /lerdeyim ’Aşk’ı meftun-una.! Meftun-îyêt ’lerime bir son ver yâr.! Hâlet-î întîzâr durumlarladayım ânlâsânâ... Hulâsâ-i kelâm / ’Sana âşk-ı mütêêssîr’im... Sıdk-ı Derun/ olduğuna inanmıştım -yanılmışım yâr...! |