Gül Şafağından Tan Vakti Aşk DoğarHep geri sarıyorum hayat yarışında Cümlesi tamamlanmış sevdalarımı Anlatıyorum durmadan Resmediyorum tuvali çalınmış maviyi İri kara gözlerin gecemi aydınlatıyor Kırılgan umutlarımda Karanfil ekiyorum gümüş toprağıma Seni büyütüyorum içimde Suretinin aynasında Sen yokken bile anlarmısın bilmem Yağmur neden ıslanır sırma saçlarında Rüzgar konar gibi Gül yaprağından kan akar Al dudağından ölüm tebessüm eder Gül şafağından tan vakti aşk doğar Kaldırımlarda yürüyen gölgelerim Bilirsin ki ben senin için Ağlayan güle özenirim Kınında vuslat paslanır Sana diyemediğim aşkım yüzünden Deli hırçın bakışın Sebepsiz kaşlarını çatışın Korkum nedensiz değildir deli gönüllüm Verem eder aniden Hastalanmadan döşüme vurur Kalbimin soluk alışı tıkanır Güneş yanağında yıkanır Ay parçası gülen yüzünde Aklım kalır DÖRT DUVARLAR YILLARIMI SÜPÜRSE BİLE Hüseyin Özbay |