Yeşeren Ümitler
Tül pembe artık o ümit dolu bekleyişler,
Perde araladı fecir ufukta sabah var, Bir ses ırmağı şimdi o içli seslenişler Tülleniyor sînelerde rengârenk bir bahar. Sanki bir başka çerçeve gördüğümüz her yan, Efsanelere denk köpürüyor güzellikler; O bilinmezden tebessümler yağıyor ayân, Zarif tepelerin belinde çiçekten kemer... Hızır-İlyas yan yana yer göklere ufuk, Çemenler rengini tavus tüyünden almış... Şimdi sadece yarasaların boynu buruk... Ve gece mahlûkları hayrette kalakalmış... Gezdiğimiz yerlerde gizli hâtif sesleri, Her taraf lâle dudağı gibi tebessümde... Sarmış cennet tutkusu hisleri, hevesleri, Artık geceler geçmişe denk ayrı bir demde... Kumru ve bülbül aynı koronun hânendesi, Mesih’in diliyle Musa’nın eli yan yana; Zirvelerde duyulan Sonsuz Nur’un nefesi, Irmaklar kavuşma çaginda bir bir ummana... Üstümüzde bulutlar, önümüzde selvilik, Ve göklerin sirlari kudsîlerle beraber... Sonsuza uzayan yollarda hep bir mavilik, Çekilen çileler bu şehrâyin içinmiş meger..! |