yok hükmündebir kavganın yüceliğinde bulduk birbirimizi kanattık yaraları ölüm oruçlarında aç kaldık susuz kaldık hiç aşksız kalmadık ama şimdi biz kelimeleri üryan bırakıp anlamların üstünü örtüyoruz kendimizi gecenin koynuna atıp karanlığı okşuyoruz ağaçlarımız her mevsim hazan çiçeklerimiz grev sonrası tarumar bir öfkenin tutarsızlığında bulduk birbirimizi kimliksiz düşlerin d/izine yatırdık sevişmeleri evsiz kaldık odsuz kaldık hiç aşksız kalmadık ama şimdi biz kozasını reddeden kelebekler gibiyiz kanadımız olsa da kuş değiliz kısacık ömrümüzde acılarla seviştik yaralıydık yalnız kaldık hiç aşksız kalmadık ama S/ayılan zamanlardan Arzen Ata |