Merhaba meleğim..
Ne zaman seninle ilgili şeyler yazmak istesem alsam kâğıdı kalemi elime,
Hep ellerim titriyor,
Seni doğru kelimelerle, hecelerle, harflerle anlatamamaktan korkuyorum…
Yine ellerim titriyor ama yazacağım…
Aklıma gelen ilk şeylerle seni sana seni herkese anlatacağım…
Zor olacak belki, belki defalarca silip yeniden başlayacağım ama…
Aması yok işte,
Yazacağım kararım kesindir…
Ne zaman sıkılsam bunalsam senin yanına koştum.
Oturduk saatlerce dertleştik…
Hep bana teselli verdin…
Hep sırtımı sıvazladın,
Buda gelir buda geçer papatyam dedin ya annem…
Yada biri beni üzdüğünde,
Gelip omzunda ağladım…
Seninle yaptığım her şey öyle güzel ki.
Benim en yakın arkadaşım sensin,
En iyi sırdaşım sensin…
Babamla tartıştığımızda kanatlarının altına alıp teselli etmesini bildin ya…
Hakkın ödenmez be annem…
Seninle gülmek başka…
Seninle aynı yerde nefes almak başka,
Seninle susmak bile başka annem…
Seni sevmek bambaşka mesela…
Hani küçükken düştüğümde,
Bir yerlerim acıdığında öpeyim de geçsin derdin,
Hatırladın mı ?
Şimdi kalbim çok acıyor…
Her gece uyurken düşünmeden edemiyorum…
Olur da bir gün seni kaybedersem,
Ben ne yapacağım?
Daha hayatın zorluklarına,
İnsanların kahpeliklerine alışamadım…
Sen gidersen hemen yıkılırım ben…
Hemen kandırırlar,
Üzerler, kırarlar beni…
O zamanda kalbimi öpüp iyileştiremezsin…
Gitme be annem,
Hiç gitme…
Gerekirse son nefesimizi birlikte verelim,
Ama sen yalnız gitme bu hayattan…
Sensiz kalamam çünkü…
Bugün anneler günü…
Anneler günün kutlu olsun canım meleğim…
İyi ki varsın ve iyi ki benim annemsin,
Seni çok ama çok seviyorum canım annem…