40
Yorum
17
Beğeni
0,0
Puan
2227
Okunma

Kalabalık bir şehrin izbelerinde
Kırıklarını topluyorum aynaların
Her akşam bir hasret şarkısı kanıyor
Yüreğimin sessizliğinde
Ne olur sus anne
Dokunma kederime
Her yanı küf kokuyor şehrin
Taşlar bile pas tutmuş rayların yanında
Neden sağanaklar boşanır
Bir kadının gözlerinden
Eski bir şarkının nakaratında
Biliyor musun anne?
Bir palyaço öyküsünde
Islak gülücükler bulup takınıyorum yüzüme
Ama sakladığım sızılar
Öylesine ağır ki anne
Ne kanayan bir güle benziyor
Ne de hüzüne
Uyurken bir gece
Bırakıp kaçsam yalnızlığımı
Nereye gittiğimi bilir mi?
Sımsıkı bağlasam dilimi
Kimselere söylemesem
Yine peşimden gelir mi anne?
Tanrıdan hiç dilemedim ayrılığı
Buralarda martı yok ki anne
Acımı ekmeğimi paylaşayım
Hep tren çığlığı
Gülhun ERTİLAV