Özledim anne
Bir çay bahçesinde çaylar içerdik
O çay içmeleri özledim anne Hani bir masada yemekler yerdik Senli o sofrayı özledim anne Hani küçücükken beni yıkardın İş gelse başıma sahip çıkardın Yarama bereme merhem sıkardın O gözetişini özledim anne Kendinden daha çok bana bakardın Ağlasam gözyaşın sende akardın Kışlasam yeniden beni yakardın O yakınlığını özledim anne Çocukken sarılıp yatardım sana Hikaye okurdun her gece bana Koynunda doğardım uykudan yana O geceleri çok özledim anne Hani öperdin ya yapardın ya kok Hani hep üstüme düşerdin ya çok Hani olmazdın ya bende gözü yok O her şefkatini özledim anne Senle sıcağı har olup ta kalan İçine gireni huzura salan Yıllarca içinde ruhun yer alan O bir yuvamızı özledim anne Benimle beraber açıp solduğun Yan yana benimle zaman dolduğun Henüz dünyada sağ salim olduğun O güzel günleri özledim anne Sedat hünkar |