Mazisini yakan aşk kibritçisinin kav defterinden
hayrettin taylan
Sözcüklerim uzaklarında mazilerini yakarken ilk öpüşün aynasında taranır yaram tanınmış bir acının sızısına bilenir vaveylam ah dediğim kaf’larda susar ağlar ağlamak Adresinde yokluğunu kıyamet bilerek susturulmuş bütün dertlerin yönüyüm soluma yapışık serzenişlerin sözüyüm çok uzakta çok yakın kıldığın gelişin gözüyüm Aşkın görülmüş yaşamında canlanan baharın adılıyım Senden sonrasına benden sonralarını ektim Dokunsan yeşerir bahtımda bütün istediklerim Ağlasan yeşerir yüreğimde bütün erittiklerin Yaklaşsan yeşerir sıcağımda sevda taşları Varsan yokluğunu tümler özünden akan yakarışlar Garip kendine garip türküler yazar Aşık kendine aşık şiirler yazar Ben bütün benlerimi sana yakıp daha kendim yanmadım Bu nasıl dünya sevgilim Solumda sen, ömrümde sen ama sevdam senden yoksul beni çekiyor kahır Seni çekişiyor zahir adı yok olanların varsıl sözü oluyor ahirlerin Zaman zamana dilenci sensizlik talih gibi gezerken yüreğimde Zarfsız bir mektup gelir zarf attığın sözlerime Yazılırım bülbülün gagasıyla gülüne Ömrüm kırmızı Yüreğim sızılı Gelgitlerden anılar derili Sahipsiz yüreklerin serili Yitirdiğim her şey dizili Yine de bekler severim |
bekçimüsün sen aç gollarını bakem şaürrr şaürrr
gitcek adamın garşusunda kümse duramaz..elünü sallasan ellüsü
sahi bu gaçuncusu ?