Vazgeçmek Atlasında Ben Rengindesinhayrettin taylan kaybedenlerin mevsimdesin keşkeler karakış belkiler sonbahar ilk sözün, ilk bakışın yaz yazgı ile yazılmamış kalışlar arasında yeni bir iklim ilklerini konuk ediyor yaşanmamışlar bolluğunda aşk tüyü hafifliğinde emellerin ve fön çektiğin sözlerim bir başka sen ile bambaşkayım sırlar ateşe, ateşlere aşka yanık dilinde şarkıları ağlatan besteler tanık kopsun dediğimiz dünya kopuşlara alışık ağır ağır gidenlerin gözü sende bulanık of çektiğim kaf’lar özüne sönük ve kendimi sana sunduğum tespitler bitik kurtarılmış kudüs kadar sol yanım karışık bu yüzden gelmeyeceksen ömrü kısalt sevmeyeceksen ölümsüzlüğü tart bu sevda ağır bu seslenişim s’ağır bu içlenişim çok bağır hiç gelmemiş gibi gitmendi yüreğime dokunan hiç öpmemiş gibi dudak bükmendi dudak uçlarıma sürülen keşke diyecek yerine aman boş verlerini artırmandı içimde yanan bir gün ömrünü sırtını verip geleceksin belki şiir gözlerim seni görmeyecek belki cümle tenim seni hissetmeyecek kitabi yaramdan gül cemalini dikenlere teslim edecek kader n’ “ y’aralar k’ “ bir çocuk ağlayacak içindeki çocuğun sesiyle oyunlarını anlatacak huylarından arta kalanlarla bir sen gelecek bir ben başka senelere aynayken bir ben kalacak , bir ben seni senelere tararken |