Dağlarla Sohbet
Çıksam şu dağların en yücesine
Baksam şu ömrümün bir gecesine Ağıt yaksam onun her hecesine Yine de bu gönül uslanmıyor ki Vefalı yar olsa koşar gelirdi Bu yüce dağları aşar gelirdi Gözünden yaşları düşer gelirdi Zalimin gözleri ıslanmıyor ki Dağlara bakarım kederim büyür Yar yüreği taştan, hisleri uyur Herkes diyor ondan gelmez bir hayır Zalimin yüreği hislenmiyor ki Dağların dumanı çeşit çeşittir Kederi, kasveti bana eşittir Benim derdim acep kimle yaşıttır Neden her dağ başı sislenmiyor ki Bu dağlar anılır yiğitler ile Türküsü söylenir ağıtlar ile Kimi yola gelmez öğütler ile Namertler dağlara yaslanmıyor ki 09.05.2012 / 09:40 / Samsun |