ÖMÜRDEN
Gözler pencereden dışarı
Dışarıda rüzgâr haşarı Çırpınıyor ağaçların dalları Gökyüzünde toz bulutları Gürültüden bir nefes çektim İşi gücü ektim Güneşi batıya eğdim Ufukla yüzleştirdim Biraz sonra karanlığa güleceğim Kızıllıkları seyredeceğim Işıklarla söyleyeceğim Uzaktan deniz kokusunu çekeceğim Bir gün dünya dönüyor demişlerdi Diyeni kapı dışarı etmişlerdi Aslında dünya dönmüyordu Dünya yerinde sayıyordu İçindekiler fırıldak olmuşlardı Güneşin döndüğünü gördüm Ayın, bazı yıldızların Bir de insanların Başka dönen görmedim Okumanın yük getirdiği Cahilliğin pirim ettiği Harika bir dünyada yaşıyorum Oh gel keyfim gel Durma, ver bir de sen el El ele cehaletle buluşalım Gerçek dışı bilgilerde kutsallaşalım Nasılsa, yazılan her şey sahte, yalan Aşk meşk işi, gereksiz oyalan Hakikat bu devirde fırıldak olan Yarasalar gece çıkar diyorlar, hiç inanmadım Ben yarasaları gün ışığında tanıdım Başkasına fütursuzca saldırıyorlardı Kendilerine saldırılınca ciyak ciyak bağırıyorlardı Yarasalarca kapılmıştı köşe başları Enteldi, danteldi, çağdaştı yakarışları Dünyayı bilmem kez dolaşırdı yalanları Pencereyi açıp bir oh çektim Oh, oh, oh olsun, yalanlarınızı yiyeyim Nasılsa bir gün rüzgârlar durulur Yalanların hepsi bir bir vurulur Tarih, bilim, teori, tez antitez durulur Gerçekler tepenize kurulur Şurada ömürden kaç günüm kaldı ki? Şurada ömrünüzden kaç gününüz kaldı ki? |