Düş Düşkünü..
Cinayet şehri/nin çocuğu..
Düş düşkünü Kendi tenhalığında koybolmaya meyilli Ğözleri kehribar rengi Dudaklarında ölüm sessizliği illegal gülümsemeli birazdan bütün korkularım terk edecek beni yagmur usul usul yagacak ellerım üşüyecek cocuklugumdaki gibi ama sadece soguktan degıl üşümem zaman yaklaşıyor artık dönmeliyim diyorum.. hem annemde gitti kendi ölümümü hatırlıyorum o/nun ölümünü hayatla ölüm birbirine degiyor. igde kokuları geliyor ç/akıltaşları yer degiştirıyor gök yarılıyor gel ve k/al diyorum Ibrahim Yılmaz |
ne güzeldi
yüreğinize sağlık