HASTANE ODASINDAN MEKTUPLAR/ GECE MAVİSİ
HASTANE ODASINDAN MEKTUPLAR/ GECE MAVİSİ 7
Bedeninden çok aklına yenilir insan dudaklarında elvedayı s’’Akladıgın zaman .. ahh yar Yüregine emanet ömrüm var gitmek degıldır aslına bizi yoran İçimizde bir yerlerde koşup kaybolurken sürekli ayagımıza takılan, Vardır yada yoktur diyemedigimiz... Vicdan.... Anlamadan yaşayacaksınız hayat denilen filmi dikkat etmeden kalabalık sahnelerin figüran oyuncularına... unutulacagız tarihin tozlu rafların arasından kanatlanıp uçmak varken mas’mavi hayata. direnecegiz filistinde çocuk olup hayal kurmak pahasına günlere,aylara hatta senelere sığdıramadıgınız aşk’ların muhasebesini düşünmeden tüketecegiz kahrolası piyasa sevdalarını O gün olmalı o gün dogmalı o gün ölmeli insan diye amel hesaplarını gazete köşelerinden en süslü halıyle yazılacak diye bekleriiz Hissetmeden Düşünmeden Yargılamadan Nefes alıp veren uysal bir vatandaş olmamızı isteyecekler. Az yaşayop çok ölmeliyim diyeceksin sevgilim Ve yaşayabileceğiniz onlarca heyecan mutluluk varken yağmurun kokusunu hissetmeye bile vaktimiz olmayacak.. O kadar tüketen dostlerımız olacak ki. Yarına ermeden hayatızı çalacaklar... Sende hissetceksin sevgilim güneşin saatlerce vücudunda ki sıcaklıgının geçmesini Betonlaşmış hayallerin arasında kır çicegi acmasını beklemeden asfalt dökecekler Ana rahminden kurulan o masum hayallerımıze Ne gülmek nede aglamaya vaktimiz var sevgilim.. Herşey dahada kötüye gidiyor bu sıra doktorada küstüm anlattım anlattımda anlamadı sonradan ögrendım kı Anlamayacakmış zaten nedenini sorma sevgilim cok konusuyormusum Benımki de hayall sevgilim bir kelebek misali uçup gideceğim nasılsa zaman’sızıyor avuç içlerimden ..... Yangın yerine dönmeden dünya aslında gitmekte en dogru secenek sanırım can kırıkları batarken yüregime toparlanamıyorum. Affet beni. sevgilim Susmayıda ögrenirmiş insan meğerse Münker ve nekir’in karşısında diz çökmüşken yitiriyorum aklımı Artık mevsimler bereketsiz ne sen ne de ben yaşayamayız eskisi gibi sevgilim. En yakın kavşaktan dönüp cıkmaz sokaga bodoslama girdim Affet beni yaşamayı beceremedim sevgilim İbrahim Yılmaz |
şiir....
gönlünüz dert görmesin
selam ile...