İçimin içsizliginin deşifresi//
Gidiyorum şimdi kadın..!
Aklımdan kaçıp iltica ediyorum
yetim kalan çocukların yurduna,
nasılsa sığamadım küçücük kalbimle koca yürekli şehrine,
aslına bakarsan sen hiç hissetmedin en çok da sana sığınmaya ihtiyacımın oldugunu...
Tenimin teninden uzak olduğu hallerde
varlığın dahada sokulduğunu hissediyorum yanıbaşıma...
Darmadagınıklıgımın ,kırgınlıklarımın üzerini nasılda şuursuzca sarıpsarmalıyor tanımadığım kokun...
Tozlu raflarda unutulmuş resimler avutmuyor
zemhereğinden boşalan yüregimi,
Çok uzun uzun anlatmaya gerek yok be kadın...
Çok basitti bu hayat denen denklemi çözmek
oysa biz hep başkasına toplanıp kendımızı cıkardık bu hayat denen işlemden
Tek bir sonucu vardı sevdik...
Ben seni sen ’o’nu
Aslında mevz-u biz olduğunda hep cahildik !
Aşk’a
Notumuzu erken aldık bu hayatta
Hep sınıfta kaldık be kadın...

//İbrahim Yılmaz//
kırık/k’alem