Tam da gözlerine akmaya yüz tutmuşken gözlerim
Sana b/akmak kadar asil midir gidişin?
Ki bu gidişe yenik olan tüm yaşlarım
Sana çağlayan tüm susuşlarımın özetidir
Bilesin…



Biten mevsiminin ardından yasını tutarken yüreğim
Sensizliğine intihar besleyen kayıp kadınlığım kaldı avuçlarımda ve
Yitişine izin veren kaygılı yitik zamanlarım


/… Şimdi hangi yöne çevirsem hislerimi,
Yüzüm solar yokluğunda kaybolur maviliğim…/


Bu kentin sokaklarında
Üşürken günlerim ayaz tutmuş yalnızlıklarda ve
Alabora olmuşken tüm heveslerim susuz limanında
Bana tekrar b/akacak kadar cesur mu yüreğin,
Kim bilir?



Kim bilir bu şehrin hangi dehlizlerinde gizlenir ıssız sevişlerin ve
Kimlerin avuçlarına düşer mavi gülüşlerin?
Kim bilir hangi şarkıların hüzünlü nağmelerinde saklı kirli benliğin?



/…Y/itişin, ardından tükenişimi ağırlamış ka(e)derin gölgesinde…/



Şimdi can suyumun tekrar çoğalması için gözlerinde
Bana bu küçük ve yitik kentin
Çökmüş avurtlarında bıraktığın nefesin yeterli değil,
Uğultusu sesinin,
Ellerinin sıcaklığı bir de
Gözlerinin elası lazım
Bilesin…


/…Hadi şimdi aşikâr bir çıplaklıkla bana yitik benliğimi geri ver…/


SEHER ERSÖZ-25.04.2012