Harfleri avuçladığın gibi yüreğime döktün bir gece
Bandın, kan kırmızı şehvetlerinle buladın, durdun ve
Yalnızlığa sürgün edilmiş yüzüme serptin öylece
Kanamasını bekledin şiirlerimin inceden
Biliyorum...




Çılgınca yaşanmış tüm iklimlerin rüzgârına
Sararmış ne kadar nağme varsa doladın, durdun
Sen doladıkça, ağladı gözbebeklerim
Ki Ağlamak Güzeldir Sevgilim dedin…




Ve sonra
Dinledim ağlayan tüm ezgileri damardan
Yıllanmış şarap gibi haz verdi acıyan yaralar
Yüreğimin kabaran duygularını kırptım ucundan
Arta kalanları da şerbetinle boyadım ardıma bakmadan




Aslında ben aşkı
Tanrı’dan ödünç almaya niyetliydim
Ağlayana kadar bırakmayacaktı yüreğim gözlerini
Kumrular gibi aşktan nasibimi alıncaya kadar
Usul usul kanayacaktı hücrelerim




Ki bana Ağlamak Güzeldir derken sevgilim
Yaralar kabuk haneme yazıldı bir bir ve
Her türlü ihtimal savruldu bulanık zihnimden
Gidişine dair bir okkalı sitem bulamadım ne yazık ki
Ki o zaman ağlamak düştü yüreğime damardan
Ki gülmek kadar yaraştı gözlerime inan!



SEHER ERSÖZ-23.06.2012