Var Yoklar
Kediler ayının soğuğunda
Haftanın sonunda ayın onunda Saat akşamın beş buçuğunda Kadıköy iskele bulvarında bi Çingene kadını, bi elinde bi demet gül bi elinde, doğalı dört mevsim geçmiş bebeği ayağında, bi demet gül değerinde terlik altında pembe şalvar başının yarısına kadar düşmüş, rengârenk bi yemeni içindekine teslim olmuş, zamana ve kire teslim olmamış yavruağzı bi kazak Kadıköy’den İstanbul’a taşıyan vapurdan inen ve binen dışındakileri içindekini değersizleştirmiş, teslim almış varlıklara dışındakinin, çiçekçi çingenenin bi yıllık gelirine eş, eşlere bi lira karşılığında bi gül uzatır, soğuktan morarmış çatlamış elinle hemen öte de bi başka çiçekçi Çingene henüz yedisinde, yaşanılan zamanın çok gerisinde belki de yedi yüz yıl öncesinde bi elinde, yedi mevsimlik kardeşi bi elinde, yedi dal gül içindekine teslim olmuş; bedenin dışındaki, kirden rengi solmuş her yeri yırtık kazakları kurutmuş burunlarından akan çaresizliği, karayel ayakları üryan hayatları üryan hayalleri üryan bi lira ister bi dal gül vererek, yedi yüzbin mevsimleri üryanlara.. Erdem Uçan.10.03.12 |