ADINI HAYKIRIYORUM HER SEFERINDE
Inliyor, inliyor, inlemekte yer gök.
Birer birer ölüyorum yolunda. Rahatla; deprem, gök gürültüsü, rüzgar ugultusu degil bu. Az önce bir canimi daha verdim sensizlige. Haykirisimdi adini, can çekisirken Ismini andim belki duyarsin da Merhamet eder gelirsin diye. Ta suramda koskoca bir çinar oldu hislerim. Uzadi boy atti da sigmiyor artik kalbime. Bir basima sulayip besleyemem ki sevdigim! Ancak senle beraber ömür boyu birlikte. Tükenirken vücudum askini yüceltecek. O kadar yücelecek ki birgün sen de göreceksin. Pespembe dumanini içine çekince ancak Ruhun benle dolacak ve tekrar sende bitecegim. Al al olmus yanaginda, kahverengi gözlerinde Kendimi gördügümde bu kez, sevinçten ölecegim. Ibrahim TOPRAK 07.04.2012/06.54 |