Bazen bir çift gözdür ihtiyacin, aglamaya;
Gözyaslarin sel olur, akar.
Bazen yine bir çift gözdür:
Üzerinde oldugu kagit parçasi ellerinde,
Baslarsin aglamaya;
Gözyaslarin yagmur olur, islatir.

Bazen bir cift sözdür ihtiyacin, kurtulmaya.
Teselli denizidir rotan, yelkenler fora!
Çok geçmez, gözyaslarinin akintisina kapilir gemin.
O akinti seni yutmaz, çikarsin gün yüzüne.
Anlarsin, gözyaslarinin bedeli tuzlu sudur denizde.

Bir isik bir isik ama yok, ne arar?
Askin arafindasin, çirpinmak neye yarar?
Ask sonsuz, onsuzluk sonsuz, sonsuzlugun araf!
Tesellin olur belki bir hatira ya da bir fotograf.

Bir fotografin olsa da yanimda onunla yasasam...
Gözlerine bakip da seni görsem, görüp de kaybolsam...
Gözyasimi damla damla gözlerine akitsam...
Yalniz seni, bir tek seni ve hep seni düsünsem...
Koyversem dünyayi ve yalniz seni istesem...

Seni en sevdigim zaman bile bir kordun içimde.
Gözyasimla besledim seni; cehennemsin kalbimde!
Belki de ölümdür ihtiyacim, bilemem.
Sonunda ya sen varsin -cennet- ya da yine sen -cehennem-!

Ibrahim TOPRAK
04.11.11 / 20.37