Alma Aklımı
Bir aklım kalmıştı onu da alıp,
Bilinmez yerlere götürme yolcu? Bağlıyız aşk ile, koparma bizi Yaşama azmimi bitirme yolcu. Sanma sakın, “yine tuttu inadım”, O benim her şeyim, kolum kanadım. Bu dünyada senden şudur muradım; Ölmeden mezara yatırma yolcu. Seni gördüm yine gece düşümde, Bir sızı belirdi birden döşümde. Şüpheye kapıldım da gülüşünde Ölümü hatrıma getirme yolcu. O kaldı ziynetim, veremem zerre, Ölümden döndürdü binlerce kere. Birlikte yaşarız uzunca süre Kalbime okunu batırma yolcu. Yine ürperiyor bedenim yoktan Emri baş üstüne gelirse Hak’tan Aşmıştım korkumu inan ki çoktan Aklım bende kalsın yitirme yolcu. Göz dikme aklıma hem de postuma, Beni al götür de, kıyma dostuma. Zaten bin meşakkat çökmüş üstüme Çullanıp bir de sen oturma yolcu. 3/2012/Konya |